Przyczyny odmowy uznania orzeczenia według Rozporządzenia Rady (WE) Nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sadowych w sprawach cywilnych i handlowych.
Zasadą jest, że orzeczenia wydane w jednym państwie członkowskim są uznawane w innych państwach członkowskich niejako automatycznie, bez potrzeby przeprowadzania specjalnego postępowania.
Zgodnie z Rozporządzeniem orzeczenia nie uznaje się, jeżeli:
- uznanie byłoby oczywiście sprzeczne z porządkiem publicznym państwa członkowskiego, w którym wystąpiono o uznanie;
- pozwanemu, który nie wdał się w spór, nie doręczono dokumentu wszczynającego postępowanie lub równorzędnego w czasie i w sposób umożliwiających mu przygotowanie obrony, chyba że pozwany nie złożył przeciwko przeczeniu środka zaskarżenia, chociaż miał do tego możliwość;
- orzeczenia nie da się pogodzić z orzeczeniem wydanym między tymi samymi stronami w państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie;
- orzeczenia nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym w innym państwie członkowskim albo w państwie trzecim w sporze o to samo roszczenie między tymi samymi tronami, o ile to wcześniejsze orzeczenie spełnia warunki konieczne do jego uznania w państwie członkowskim, w którym o to wystąpiono;
- orzeczenie jest sprzeczne z przepisami Rozporządzenia dotyczącymi jurysdykcji w sprawach dotyczących ubezpieczeń, umów zawartych z konsumentami oraz jurysdykcji wyłącznej (przy czym sąd w państwie, w którym wystąpiono o uznanie, związany jest ustaleniami faktycznymi, na których sąd państwa członkowskiego oparł swoją jurysdykcję).
W żadnym jednak wypadku orzeczenie zagraniczne nie może być przedmiotem kontroli merytorycznej w państwie, w którym wystąpiono o jego uznanie.
Linki sponsorowane
KANCELARIA PRAWNA tel. (061) 86-888-48 |
