PRAWO EUROPEJSKIE: Zas. proporcjonalności

Podstawowe zas. prawa Wspólnot Europejskich – zas. proporcjonalności (art. 5(3) TWE).

Zas. proporcjonalności = środki podejmowane z zamiarem osiągnięcia określonego celu muszą być właściwe, wystarczające i konieczne. Działania Wspólnoty nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów określonych w TWE.

Do Traktatu Amsterdamskiego został dołączony Protokół w spr. stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, zawierający

wytyczne:

rozpatrywana kwestia ma charakter ponadnarodowy i nie może być w wystarczającym stopniu uregulowana przez państwa członkowskie;
działania państw członkowskich lub brak działania Wspólnoty mogą być sprzeczne z wymaganiami Traktatu lub mogą w inny sposób znacząco zaszkodzić interesom państw członkowskich;
działanie na poziomie Wspólnoty przyniesie wyraźne korzyści (skali lub skutków) w porównaniu z działaniem na poziomie państw członkowskich.

Ciężar dowodu spoczywa na instytucji działającej.

Z zas. proporcjonalności związana jest bezpośrednio zas. subsydiarności. Podstawowa różnica:

Zas. subsydiarności określa, kiedy Wspólnota powinna podejmować działania,
Zas. proporcjonalności wskazuje jaką formę i treść powinno mieć działanie Wspólnoty..

Podstawowe zasady prawa WE są zasadami zawartymi w przepisach Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i mają charakter fundamentów, na których opiera się traktatowy ustrój i funkcjonowanie Wspólnot Europejskich. Są to:

zasada subsydiarności (art. 5 ust. 2 TWE);
zasada proporcjonalności (art. 5 ust. 3 TWE);
zasada solidarności (art. 10 TWE);
zasada niedyskryminacji ze względu na obywatelstwo (przynależność państwową) (art. 12 TWE);
zasada ściślejszej współpracy (art. 11 TWE).
Sporny jest natomiast prawny charakter zasady nadrzędności prawa wspólnotowego nad prawem krajowym i zasady bezpośredniego skutku prawa wspólnotowego.
Linki sponsorowane